top of page

OVER
RUNDFUNK

Rundfunk (Tom van Kalmthout en Yannick van de Velde) begon in 2015 met een miniserie over een middelbare school bij NPO-proeftuin 3 Lab, waar het tweetal met soortgelijke plompverloren politiek incorrecte humor uitgroeide tot hit. De scènes met Pierre Bokma als leraar Duits, die Joodse onderduikers in een kast verstopt en met sadistisch plezier de hele klas een ‘onvolllldoende’ geeft, vergaarden cultstatus.

portret_tom-min.png

Tom van Kalmthout

portret_yannick-min.png

Yannick van de Velde

Het duo Rundfunk beleefde vorig seizoen een droomdebuut in het theater. Na de succesvolle televisieserie ontving hun eerste voorstelling Wachstumsschmerzen een vloedgolf aan lovende recensies, ontstond er een ware run op de kaarten en wonnen ze de Neerlands Hoop 2018, de prijs voor cabaretiers met veelbelovend toekomstperspectief.. Dit seizoen komen de heren terug naar het theater met hun nieuwe voorstelling Todesangstschrei.

Na Wachstumsschmerzen over de pijn van het opgroeien, storten de jongens van Rundfunk zich in Todesangstschrei op de nietsontziende ellende van de naderende dood. Lachen.

Naast de theatervoorstelling Todesangstschrei zijn Tom en Yannick te zien in hun eerste film Jachterwachter. In Jachterwachter, wat zich afspeeld op een camping, spelen naast Tom en Yannick onderandere: Carly Wijs, Bram van der Vlugt en Pierre Bokma.

Op dit moment zijn Tom en Yannick bezig met een nieuwe televisie serie Rundfunk: Duco en Roy. Duco en Roy is vanaf de zomer van 2023 te zien op NPO 3. 

rundfunk (c) Corbijn schuin.jpg

nominatie Poelifinario 

Todesangstschrei was genomineerd voor de Poelifinario, de belangrijkste cabaretprijzen van het land. 

Juryrapport Rundfunk:

Rundfunk maakte indruk met hun tweede voorstelling ’Todesangstschrei’. ’Van de pijn van het opgroeien is het maar een kleine stap naar de pijn van het sterven. In het universum van Rundfunk althans, waar schrijnende humor opnieuw voor ronkende lachsalvo’s zorgt. Tom van Kalmthout en Yannick van de Velde zijn fantastische acteurs, die hun gemankeerde, soms ronduit psychotische personages met de kleinste gebaren een andere kant op kunnen sturen. Ze stampen op maatschappelijke gevoeligheden en doen dat met een sublieme timing, naadloos samenspel en goed uitgedachte details. ’Todesangstschrei’ is een theatrale dollemansrit’, aldus het juryrapport.

 

bottom of page